Nieuwe Martin-Hopkins formule voor LDL-cholesterol berekening
08-07-2022
De uit 1972 daterende Friedewald-vergelijking voor de berekening van LDL-C heeft een opvolger: de Martin-Hopkins formule. Die levert niet alleen accuratere informatie op om het cardiovasculair risico te beheersen, nuchterheid is ook niet noodzakelijk.
Wat is LDL-cholesterol?
LDL-C, voluit low-density lipoprotein cholesterol, is het ‘slechte’ cholesterol. LDL-C is immers geassocieerd met atherosclerose. Het is dus van belang het LDL-C niveau laag te houden. Voor de meeste patiënten is het aanbevolen optimale niveau lager dan 100 mg/dL.
Hoe werd LDL-cholesterol tot nog toe berekend?
Er bestaan twee manieren: de geschatte waarde en de directe meting. De directe bepaling van LDL-C werd ontwikkeld in de jaren ’90. Deze test is echter vrij duur en wordt weinig gebruikt.
In de meeste gevallen wordt LDL-C geschat uitgaande van een berekening uit 1972: de Friedewald-vergelijking. Die is gebaseerd op totaal cholesterol, HDL-cholesterol en de ratio triglyceriden(TG)/5.
Recent onderzoek toont aan dat LDL-C schattingen gebaseerd op de Friedewald-methode tot 63% afwijking kunnen geven bij patiënten met zeer hoge triglyceriden en lage LDL-C waarden. Er was dus nood aan een nieuwe vergelijking.
De Martin-Hopkins vergelijking
De Martin-Hopkins berekening laat een personalisatie van het LDL-C toe versus de ‘one-size-fits-all’ Friedewald-vergelijking. De nieuwe berekening levert een meer accurate schatting van het LDL-C op en vereist geen strikte nuchterheid.
De LDL-C waarde wordt hier berekend uit het totaal cholesterol en het HDL-cholesterol en de triglyceriden, maar in plaats van een vaste factor 5 te hanteren, wordt gebruikgemaakt van een aanpasbare factor op basis van het non-HDL-C en het TG-gehalte.
Waarom kiezen we voor de Martin-Hopkins formule?
De nieuwe berekening van LDL-C is in de eerste plaats accurater in geval van erg lage cholesterolwaarden en hoge triglyceriden, of wanneer de patiënt reeds een statine of andere cholesterolverlagende therapie neemt. Bovendien is de berekening meer gepersonaliseerd, aangezien ze aangepast is aan individuele factoren.
Niet onbelangrijk is ook het gebruiksgemak. Nuchterheid is namelijk niet langer verplicht, waardoor ze beter geschikt is voor patiënten voor wie vasten problematisch zou kunnen zijn. Denk aan diabetici, bejaarden of kinderen.