Darmparasieten1 800 500

Reisgeneeskunde: darmparasieten. De frequentste gastro-intestinale protozoa en helminten

05-08-2022

Darmparasieten kunnen – net als bloedparasieten – zorgen voor een onaangename herinnering aan je reis: diarree, een opgeblazen gevoel of abdominale pijn. Deze symptomen kunnen al op reis optreden, maar vaak ontstaan ze pas dagen, weken of maanden na terugkeer. We zetten de frequentste gastro-intestinale (GI) protozoa en helminten op een rij.

Intestinale protozoa

Entamoeba histolytica

Deze invasieve, parasitaire darminfectie komt voornamelijk voor in tropische en subtropische landen. Ook in westerse landen neemt de prevalentie van amoebiasis toe, voornamelijk door het frequent reizen en binnen de homogemeenschap. De transmissie gebeurt via fecaal gecontamineerd voedsel of water. Ongeveer 9 op 10 dragers blijven asymptomatisch. Symptomatische patiënten melden zich met tekenen van colitis. In zeldzame gevallen kunnen zich levercysten ontwikkelen.

Giardia lamblia

G. lamblia is wereldwijd een van de meest voorkomende oorzaken van parasitaire diarree. De transmissie gebeurt via gecontamineerd water, via voedsel of van mens tot mens. Standaard ontstaat deze parasitaire infectie 10 à 14 dagen na ingestie van de cysten. Flatulentie, abdominale pijn, waterige diarree en gewichtsverlies zijn de voornaamste klachten. Chronische infectie verloopt vaak asymptomatisch en kan geassocieerd zijn aan lactose-intolerantie.

Cryptosporidium

Cryptosporidium is een belangrijk protozoön bij zowel immuuncompetente als immuundeficiënte patiënten. Een hoge prevalentie wordt gezien bij HIV-positieve homoseksuele mannen, in kinderdagverblijven, bij toeristen en immigranten. De transmissieroutes zijn: fecaal-oraal, hand-mond, gecontamineerd voedsel, via dieren (voornamelijk katten) en via water. Diarree en koorts ontstaat zo’n 5 dagen na ingestie van de oöcysten en gaat meestal spontaan over na 4 dagen tot 3 weken. Bij immuundeficiëntie kan echter chronisch dragerschap optreden of kan deze infectie een dodelijke afloop kennen.

Intestinale helminten

Ascaris lumbricoides

Deze rondworm (spoelworm) komt wereldwijd voor en infecteert ongeveer een kwart van de wereldbevolking. De prevalentie is het hoogst in Azië (75% van de gevallen), Afrika en Latijns-Amerika. De transmissie verloopt via gecontamineerd voedsel (fruit en groenten). Intense abdominale krampen gevolgd door het spontaan per rectum uitscheiden van de tot wel 30 cm lange rondworm, wordt frequent waargenomen.

Trichuris trichiura

Trichuris trichiura (zweepworm) wordt vaak samen met een Ascaris infectie waargenomen en de transmissie gebeurt op ongeveer dezelfde manier. Deze infectie verloopt vaak asymptomatisch.

Strongyloides stercoralis

Strongyloides (rondworm) komt endemisch voor in tropische en subtropische regio’s in Azië, Afrika en Latijns-Amerika. Chronische infectie verloopt vaak asymptomatisch, maar eosinofilie kan waargenomen worden bij het begin van de infectie. Bij sommige patiënten verspreiden de larven zich onder het huidoppervlak (larva currens).

Infectie vindt voornamelijk plaats via contact van blote voeten met besmette grond. Auto-infectie doet zich voor wanneer de larven de perianale huid opnieuw binnendringen en zo via de bloedbaan opnieuw de dunne darm bereiken. Een potentieel fatale hyperinfectie kan optreden bij mensen onder immuunsuppressie. Daarom is serologische screening vooraf noodzakelijk om tijdig de correcte behandeling op te starten.