SARS-CoV-2 antistoffen: nieuwe methode

09-02-2021

Het laboratorium schakelt over op een nieuwe methode voor de detectie van SARS-CoV-2 antistoffen. Het is een verbeterde versie van de voorgaande methode, welke in staat is specifieker de neutraliserende antistoffen tegen SARS-CoV-2 in het serum op te sporen.

Neutraliserende antistoffen

Naast onze cellulaire immuniteit, zijn neutraliserende antistoffen kritisch in onze afweer tegen infectie van onze cellen door het virus. Een typische immuunrespons tegen een virus (na infectie of vaccinatie) produceert een leger aan antistoffen gericht tegen het virus, maar het is slechts een kleine subset van antistoffen die in staat zijn het virus te neutraliseren en infectie te voorkomen.

Het detecteren van deze specifieke subset aan neutraliserende antistoffen is een arbeidsintensieve test die niet in routine setting wordt uitgevoerd. Wat wel onderzocht is, is de correlatie tussen de routine methodes en hun capaciteit om die neutraliserende antistoffen te gaan opsporen. Methodes die antistoffen detecteren die gericht zijn tegen het spike-proteïne, meer specifiek het spike “receptor binding domain” (RBD), zijn het best in staat de neutraliserende antistoffen te detecteren. Het neutraliseren van het RBD voorkomt immers de binding van het virus met de ACE-2-receptor van humane cellen, via dewelke SARS-CoV-2 de cellen binnen dringt.

Serologisch verloop

Net zoals de vorige methode is de nieuwe een kwantitatieve test (titer), maar hij detecteert nu enkel het IgG gericht tegen SARS-CoV-2. Gezien de seroconversie van SARS-CoV-2 IgM en IgG bijna simultaan gebeurt is de meerwaarde van een IgM bepaling minimaal. De betere correlatie met de detectie van neutraliserende antistoffen en het louter detecteren van IgG, maakt deze nieuwe assay specifieker dan de voorgaande voor immunisatie.

Doorgaans treedt de IgG seroconversie op twee weken na infectie of vaccinatie. Doordat het spike-eiwit ook het target eiwit is van de huidige op nucleïnezuur gebaseerde vaccins (mRNA (Pfizer/Moderna) en DNA-vector (AstraZenica)), is deze assay beter geschikt voor de opvolging van de immunisatie. Op dit moment ontbreken wel nog de gegevens die toelaten om op basis van de bekomen titers te voorspellen gedurende welke tijdsduur de bekomen immuniteit zal aanhouden.